Ακόμη μια πορεία που φτάνει στο τέλος της. Ή στην αρχή της... Θέμα οπτικής μάλλον.
Γυρνώντας με τη μνήμη στα πρώτα μου βήματα στη μάθηση και κοιτώντας την έως τώρα διαδρομή μου, συνειδητοποιώ πως είχα την τύχη να ζήσω, και ως ένα βαθμό να γνωρίσω, πολλές από τις εξελίξεις στο χώρο της επικοινωνίας. Την ημέρα που πρωτοέμαθα να σχηματίζω το γράμμα "α" και έτρεχα γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό σε όλους τους δικούς μου στο σπίτι για να τους το δείξω, ούτε που φανταζόμουν καν πόσοι δρόμοι και ορίζοντες μου ανοίγονταν, μέσα από πόσα παράθυρα και ... windows θα αναζητούσα τη γνώση, θα διερευνούσα τη γνώση, θα προσπαθούσα να διδάξω τη γνώση. Ευτυχώς για μένα, ποτέ δεν διαχώριζα τη γνώση από την επικοινωνία.
Αυτό που έζησα τους μήνες αυτούς στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, που μου φαίνεται τόσο πολύ ανιαρό και απρόσωπο να το ονομάζω απλώς Β΄ Φάση Επιμόρφωσης, ήταν πολύ σημαντικό για μένα, γιατί ήταν πολύ ξεχωριστοί οι άνθρωποί της για μένα, από τη δική τους θέση ο καθένας. Η Άννα, ο Βασίλης, η Νεφέλη. Η Βάσω, η Μαρία, η Ξανθή, η Βάσω, η Δήμητρα, ο Λευτέρης, η Γεωργία, η Σοφία, η Λίζα, η Αθανασία, η Σταυρούλα. Μια ακόμη εμπειρία. Συνδυασμένη με τη γνώση, την επικοινωνία, και τους υπολογιστές. Και πολύ αποτελεσματική, αν σκεφτεί κανείς ότι έχω πια και blog!
Καλό καλοκαίρι σε όλους μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου