Στο Μικρό Ναυτίλο του Οδυσσέα Ελύτη υπάρχει ένα ιδιόμορφο ποίημα, γραμμένο με τον αρχαιοελληνικό τρόπο γραφής, χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις και χωρίς σημεία στίξης. Το ποίημα λέγεται “Και με φως και με θάνατον”
Τ Υ Χ Η Μ Ι Σ Η Σ Κ Ο Τ Ω Ν Ο Υ Ν Ο Ι Μ Ι Σ Ο Ι Γ Ι Α
Σ Α Σ Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ Ε Ρ Χ Ε Τ Α Ι Κ Ο Ρ Η Ν Ε Α Μ Ε Η
Λ Ι Α Ν Θ Ο Σ Τ Ο Χ Ε Ρ Ι Π Ο Υ Ζ Η Τ Α Δ Ι Κ Α Ι Ο Σ
Υ Ν Η Κ Α Ι Π Ο Τ Ε Δ Ε Ν Φ Α Ι Ν Ε Τ Α Ι Π Ο Ι Α Τ Ο
Υ Β Ο Υ Ν Ο Υ Γ Ρ Α Μ Μ Η Σ Τ Η Ν Α Ν Ο Ι Χ Τ Η Π Α Λ
Α Μ Η Σ Α Σ Ο Δ Ρ Ο Μ Ο Σ Ε Ι Ν Α Ι Μ Α Ε Ρ Α Σ Τ Α Μ
Α Λ Λ Ι Α Κ Α Ι Λ Α Λ Ι Α Ν Ε Ρ Ω Ν Θ Α Λ Α Σ Σ Η Σ Γ
Ε Μ Ι Ζ Ε Ι Τ Ο Κ Α Ν Ι Σ Τ Ρ Ο Π Ο Υ Ξ Ε Ν Ο Σ Δ Ε Ν
Ο Γ Α Ν Α Β Ο Η Θ Η Σ Ε Ι Μ Ε Τ Ο Υ Σ Κ Ε Ρ Α Υ Ν Ο Υ
Σ Τ Ο Υ Μ Ο Ν Ο Σ Π Α Ν Τ Ο Τ Ε Ο Α Δ Ι Κ Η Μ Ε Ν Ο Σ
Ο Π Ω Σ Η Π Η Γ Η Κ Α Τ Ω Α Π Τ Η Ν Π Ε Τ Ρ Α Τ Ω Ν Π
Α Τ Ε Ρ Ω Ν Ω Σ Π Ο Υ Κ Α Π Ο Τ Ε Σ Τ Η Ν Ω Ρ Α Π Α Ν
Ω Ν Α Χ Υ Θ Ε Ι Σ Μ Ε Δ Υ Ν Α Μ Η Κ Α Θ Α Ρ Ι Ο Φ Ω Σ
Τι θα λέγατε να δοκιμάσουμε, ο καθένας χωριστά, να φτιάξουμε τη δική μας εκδοχή χωρίζοντας λέξεις και στίχους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου