Η δική μου "ανάγνωση" του "Και με φως και με θάνατον"

ΤΥΧΗ ΜΙΣΗ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΟΡΗ ΝΕΑ
ΜΕ ΗΛΙΑΝΘΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΓΡΑΜΜΗ
ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΑΛΑΜΗ ΣΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ

Μ ΑΕΡΑ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ
ΚΑΙ ΛΑΛΙΑ ΝΕΡΩΝ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ
ΠΟΥ ΞΕΝΟΣ ΔΕ ΝΟΓΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ ΤΟΥ

ΜΟΝΟΣ ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ
ΟΠΩΣ Η ΠΗΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΩΣΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΠΑΝΩ
ΝΑ ΧΥΘΕΙΣ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ
ΚΑΘΑΡΙΟ ΦΩΣ

Η δική μου ιδέα για δημιουργική γραφή στην ποίηση:

• να πάρουμε ένα άλλο ποίημα, το οποίο έχει εκδοθεί κανονικά,
  
• να κολλήσουμε τις λέξεις και να απαλείψουμε στίχους και σημεία στίξης
  
• να το δώσουμε στους μαθητές μας σε μια μορφή αντίστοιχη με αυτή του ποιήματος του Ελύτη
  
• να ζητήσουμε από τους μαθητές μας, σε ομάδες, να κάνουν το χωρισμό λέξεων στίχων, στροφών και να προσθέσουν στίξη
• τα αποτελέσματα κάθε ομάδας θα αναρτηθούν στο blog δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης της τάξης

Η ίδια ιδέα μπορεί, εναλλακτικά, να χρησιμοποιηθεί και σε ένα μικρής έκτασης απόσπασμα πεζού. Εδώ το παιγνίδι με τη στίξη ίσως έχει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον!

Θεωρώ πως, όταν έχουμε κέφια για διδασκαλία, δεν είναι και τόσο δύσκολο μια στο τόσο να κάνουμε μια μικρή έκπληξη στους μαθητές μας, σπάζοντας έτσι τη μονοτονία της προβλέψιμης καθημερινότητας των εργασιών και των αξιολογήσεων.

Καλό θα κάνει και σε μας, συνάδελφοι!